کمباین بهترین گزینه برای رفع این مشکلات است. می تواند هم برنج و هم گندم را درو کند و هم در یک عملیات خرمن کوبی کند و محصولات را تمیز کند. در مقایسه با روش های برداشت دستی، باعث صرفه جویی در زمان (70 درصد) و هزینه (58 درصد) و کاهش تلفات دانه (4.5 درصد) و خطر می شود. نسبت سود به هزینه و استفاده سربه‌سر از کمباین‌ها به ترتیب 1.55 و 35 هکتار در سال است. کمباین ماشین مزرعه ای بزرگ و پرهزینه است، و به جای خرید و به مالکیت درآوردن آن، از نظر اقتصادی مقرون به صرفه تر است که آن را بر اساس اجاره کرایه ای از سمت ارائه دهنده خدمات، بهره ببریم. خدمات اجاره کمباین به عنوان یک مدل تجاری قابل دوام ظهور کرده است، جایی که برداشت محصول یک عملیات پرخطر است. کشاورزان علاقه مثبت خود را به استفاده از کمباین بر اساس سبک اجاره ای یا کرایه ای ابراز کرده اند، زیرا درو می کند، خرمن می زند، تمیز می کند و در همان عملیات کیسه می کند و زحمت انسان را کاهش می دهد.
کمباین های کوچک، دارای چرخ های تانکی یا لاستیک هستند تا کشش را فعال کنند. می توان دید که بیشتر کمباین ها برخلاف چرخ ها دارای سیستم چرخی شبیه تانک های هستند. این امر باعث کاهش فشار تماس تجهیزات با زمین، کاهش تمایل به فرو رفتن و افزایش کشش در خاک های نرم، لغزنده و گل آلود می شود. فشار تماس به عنوان وزن کمباین تقسیم بر مساحت مسیرها یا تایرهای آن در تماس با زمین تعریف می شود. این پارامتر از نقطه نظر برنامه ریزی انواع کمباین هایی که ممکن است موثرتر باشند بسیار مهم است.
هدف بودن فشار تماس را زیر یک مقدار بحرانی نگه دارید تا از عملکرد مناسب در خاک‌های بافت سیلتی تا رسی که دارای رطوبت بالا یا حتی آب ساکن هستند اطمینان حاصل شود. کمباین برنج در اندازه های مختلفی در کشور موجود است که از عرض 1.5 متر تا 3.5 متر (7.5 کیلو وات تا 70.0 کیلو وات) متغیر است. ماشین‌های کوچک‌تر در مزارع کوچک‌تر مانور بیشتری دارند. ماشین‌های بزرگ‌تر برای مزارع بزرگ‌تر و بافت‌های سبک‌تر خاک مناسب‌تر هستند. توان اسمی یک کمباین تا حدی به عرض هد برش آن مربوط می شود، زیرا برای برش و پردازش محصول با میله کاتر عریض تر به توان بیشتری نیاز است.

توصیه‌های فنی برای کارکرد کمباین‌ها

در خاک‌های برنج موضوعی که باید مورد توجه قرار گیرد این است که کمباین‌ها، می‌توانند در خاک‌های نرم، لغزنده و گل‌آلود موجود در مزارع برنج مرطوب یا گودال‌دار گیر کنند. دو دلیل اصلی برای این امر عبارتند از (1) فشار تماس کمباین با زمین و (2) مهارت رانندگی اپراتور. اگر فشار تماس خیلی زیاد باشد، در خاک فرو می‌رود یا پخش می‌شود و باعث فرو رفتن یا سر خوردن کمباین می‌شود. به این ترتیب، کمباین با فشار تماس کمتر (مثلاً ماشین‌های کوچکتر با مسیرهای پهن‌تر) خطر کمتری برای گیر کردن در گل و لای دارند.
افزایش سطح تماس با زمین و/یا کاهش وزن کمباین فشار تماس با زمین را کاهش می دهد و بنابراین باید تمایل کمباین به گیر کردن در گل را کاهش دهد. سطح تماس با زمین را می توان با چندین روش افزایش داد. دو مثال افزایش عرض مسیر برای کمباین های تانکی یا با چرخ پیوسته و کاهش فشار تایر در کمباین های چرخ دار است. مسیرهای عریض‌تر دارای مناطق تماس بزرگ‌تر برای طول یکسان، در نتیجه می توان با افزایش سطح تماس و عریض تر کردن آن، وزن و قدرت کمباین را افزایش داد. این امر انتخاب مسیرهای صحیح را چه در مرحله تولید و چه در مرحله خرید محصول بسیار مهم می کند. علاوه بر این، می توان فشار هوا را در لاستیک ها و در کمباین های چرخی کاهش داد (یعنی به صورت کم باید حرکت کنند) تا سطح تماس آن ها افزایش یابد و کشش بیشتری حاصل شود. این معمولاً برای کاربردهای خارج از جاده، مانند خاک و خاک های شنی و در برف انجام می شود.
مهارت اپراتور حیاتی ترین معیار برای رانندگی کمباین در خاک های مرطوب است. راننده کمباین برنج می‌تواند یاد بگیرد که زمین‌ها را بفهمد، بداند ماشین را کجا رانندگی کند و کجا نه، و چه زمانی شتاب بگیرد و چه زمانی ترمز کند. راننده همچنین می‌تواند مهارت‌های لازم برای بیرون کشیدن خودروی گیر کرده را بیاموزد، مانند تکان دادن وسیله نقلیه با استفاده از ترمز و گاز به طور متناوب و همزمان. مهارت راننده از فشار تماس برای کمباین‌ها حیاتی‌تر است، زیرا فشارهای تماس با زمین در بین کمباین های مورد مطالعه همگی مشابه هستند.

مدیریت کمباین برنج

جدول 3 الگوی یک نظرسنجی را ارائه می‌کند که برای استفاده برای تعیین شیوع و علل گیرکردن کمباین در گل در نظر گرفته شده است. این بررسی ممکن است تطبیق داده و اصلاح شود، و در صورت استفاده، نتایج بررسی راهنمایی برای تحقیقات آتی در جهت کاهش میزان گیرکردن کمباین در گل و لای ارائه می کند. این نظرسنجی برای اجرا قبل از صرف هرگونه بودجه تحقیقاتی برای اصلاح کمباین ها و تغییر وزن آنها مفید است.

نتیجه

کمباین برنج یکی از مفیدترین و در عین حال پیچیده ترین انواع ماشین آلات کشاورزی است که در حال حاضر در ایران مورد استفاده قرار می گیرد. به تازگی معرفی شده، نسبتاً برای اپراتورها، ارائه دهندگان خدمات، فروشندگان و مکانیک ها جدید است. برای به دست آوردن بیشترین خروجی از دستگاه، درک کامل عملکردها، الزامات عملیاتی، محدودیت ها (به عنوان مثال شرایط مزرعه و محصول) و نگهداری روزانه و دوره ای آن بسیار مهم است. فقط اپراتورهایی که دانش، آموزش و تجربه کافی دارند باید اجازه نگهداری با کمباین ها را داشته باشند، نه تنها برای جلوگیری از تصادفات (در حین عملیات میدانی، سفر جاده ای و بارگیری/تخلیه کامیون) و گیر افتادن در گل، بلکه برای به حداکثر رساندن عمر ماشین و فواید مالی. ماشین باید با احتیاط کار کند و در شرایط کشش کم (مثلاً در خاک مرطوب و در مناطق چاله دار با بسترهای عمیق گلی)، در حین عبور از دسته های بین مزارع برنج، یا ارتفاعات یا حرکت به سربالایی یا سرازیری (ممکن است نیاز به رانندگی در جهت معکوس باشد) کار کند. هنگامی که یک کمباین در گل گیر می کند، اپراتور باید به جای تلاش برای خارج کردن آن با شتاب دادن بیش از حد ماشین، درخواست کمک کند، چون ممکن است منجر به واژگونی/واژگونی و احتمال آسیب کشنده شود.
این مقاله به بررسی خطرات مربوط به کارکرد کمباین ها و سایر وسایل نقلیه در شرایط مرطوب و گل آلود می پردازد. بدون مهارت مناسب، گیر کردن این وسایل نقلیه در گل و لای بسیار آسان است و نیاز به بیرون کشیدن توسط کامیون های سنگین با استفاده از وینچ و زنجیر دارد. این مقاله نشان می‌دهد که آموزش صحیح راننده بسیار بیشتر از روش‌های دیگر، مانند سبک کردن وسیله نقلیه و افزایش سطح تماس بین وسیله نقلیه و زمین، در کاهش رانندگی در گل و لای است.