روش های کاهش تلفات در کمباین
افت در کمباین مربوط به یک قسمت نمی شود و باید افت را در قسمت های مختلف کمباین مورد بررسی قرار داد تا بتوان به درستی آن را مدیریت کرده و کاهش داد. افت در واقع به معنای تلفات برداشت می باشد که شامل دانه های برداشت نشده که وارد کمباین نمی شود، دانه های شکسته شده در واحد کوبنده و دانه ها و غلاف های همراه با دانه هایی که از انتهای کمباین خارج می شود می باشد. در این مقاله روش های کاهش تلفات در کمباین و در قسمت های مختلف آن، با تفصیل بیشتر صحبت می شود.
افت در هد کمباین
همانطور که در جدول نشان داده شده است، 67٪ از کل تلفات در هد کمباین رخ می دهد (2.44٪ افت هد و 3.63٪ تلفات کل). اپراتور ممکن است بخواهد تغییرات را در تنظیمات دستگاه را برای کاهش این تلفات بررسی کند. تنظیماتی که بر تلفات هد تأثیر می گذارد عبارتند از:
• ارتفاع چرخ و فلک.
• ارتفاع شانه برش.
• فاصله افقی شانه برش تا چرخ و فلک.
• سرعت نسبی دوران چرخ و فلک نسبت به سرعت پیشروی.
راهنمای اپراتور از طرف سازنده کمباین، بهترین منبع برای تنظیمات اولیه است. اگر تلفات در هد بیش از حد باشد، دفترچه راهنما باید برای تغییر و تنظیمات مناسب برای شرایط فعلی محصول بازنگری شود. وضعیت محصول در شروع برداشت می تواند به طور قابل ملاحظه ای با شرایطی که هد در محصول قبلی برداشت شده بود، متفاوت باشد.
به طور کلی، عاقلانه است که تنظیمات کوچکی انجام دهید و سپس تلفات را دوباره بررسی کنید. ایجاد تغییرات متعدد در یک مرحله می تواند یک شکل از افت را افزایش دهد، در حالی که نوع دیگر را کاهش دهد و مجموع تلفات کمباین را کاهش ندهد. کمباین های جدیدتر سطوح بیشتری از کنترل های خودکار و تنظیمات دستگاه قابل تنظیم در کابین را در خود جای داده اند. به عنوان مثال، سرعت چرخ و فلک معمولاً طوری تنظیم میشود که سرعت دوران را کمی بیشتر از سرعت رو به جلو دستگاه ارائه کند، به طوری که ساقهها به آرامی در سراسر شانه برش به سمت عقب کشیده میشوند.
بسیاری از ماشین های فعلی قادرند به طور خودکار سرعت چرخ و فلک را تغییر دهند تا با افزایش یا کاهش سرعت پیشروی سازگار شوند. با این حال، اپراتور می تواند نسبت سرعت چرخ و فلک به جلو را از طریق تنظیمات دستگاه تغییر دهد. شکل زیر نشان می دهد که چگونه با کاهش رطوبت دانه، تلفات شکستن و برش به طور چشمگیری افزایش می یابد.
روابط سرعت دورانی چرخ و فلک و سایر تنظیمات عملیاتی هد باید در شروع برداشت یا زمانی که تلفات بیش از حد اتفاق می افتد بررسی و کالیبره شوند. اگر قبلاً برای محصول دیگری یا برای شرایط اواخر فصل تنظیم شده بود، عاقلانه است که این تنظیمات را به شرایط شروع پیشنهادی برای گندم یا دانه ریز بازرسی کنید. از این نقطه، می توان از تغییرات کوچک برای تنظیم دستگاه برای برش فعلی استفاده کرد.
ارتفاع برش یک ابزار اپراتور است که می تواند بر تلفات هد و همچنین تلفات در سایر قسمت های سیستم تأثیر بگذارد. کمباین با جریان ثابت محصول از طریق آن بهترین عملکرد را دارد. ارتفاع هد باید تغییر کند زیرا ارتفاع محصول و عملکرد در مزرعه متفاوت است تا جریان یکنواخت مواد در کمباین حفظ شود. تغییر ارتفاع برش نسبت دانه به مواد غیر دانه ای را تغییر می دهد که بر عملکرد سیستم های خرمنکوبی، جداسازی و تمیز کردن تأثیر می گذارد. مدیریت محصول همچنین ممکن است بر تصمیم بر تنظیم ارتفاع تأثیر بگذارد.
تلفات سیستم خرمنکوبی
کوبیدن در کمباین با ترکیبی از ضربه و مالش انجام می شود که دانه های را از غلاف جدا می کند. کارایی این فرآیند تحت تأثیر شرایط محصول، تنظیمات ماشین و تصمیمات عملیاتی است. میزان رطوبت محصول شرایط اولیه موثر بر خرمنکوبی است. تنظیمات ماشینی که بر کوبیدن تاثیر می گذارند عبارتند از: سرعت روتور یا سیلندر یا کوبنده، نوع ضد کوبنده و فاصله بین کوبنده و ضد کوبنده، و تنظیمات سخت افزاری که سرعت عبور کاه را از سیستم تعیین می کند.
رفتار اپراتور که بیشترین تأثیر را بر فرآیند کوبیدن دارد، تغییر در نرخ خوراک مواد است. عملکرد محصول، ارتفاع برش و سرعت پیشروی کمباین با هم ترکیب می شوند تا این نرخ جریان را تعیین کنند. رابطه بین تلفات واحد کوبنده و سرعت پیشروی (نرخ تغذیه) در شکل زیر نشان داده شده است. واضح است که تصمیمات اپراتور در اینجا تفاوت زیادی در کاهش تلفات ایجاد خواهد کرد.
شرایط، تنظیمات ماشین و تنظیمات اپراتور با هم تعامل دارند و نمی توان ترکیب کاملی را مشخص کرد. مجدداً، کتابچه راهنمای اپراتور برای کمباین نشان دهنده نقطه شروع تنظیمات برای برداشت دانه ها می باشد. همانند تنظیمات هد، تغییرات کوچکی در یک تنظیم ایجاد کنید و سپس با اندازهگیری تلفات، اثر را بررسی کنید. در مثال بالا، تلفات خرمنکوبی تقریباً 40 درصد از کل تلفات دستگاه بود.
از آنجایی که سرعت روتور یا کوبنده، فاصله با کوبنده و سرعت جریان مواد، همگی میتوانند بر این افت تأثیر بگذارند و از جمله روش های کاهش تلفات در کمباین می باشند، مهم است که تغییرات را با احتیاط انجام دهید و سپس نتیجه را بررسی کنید. همچنین تغییرات ایجاد شده در سیستم خرمنکوبی می تواند به راحتی بر تلفات جداسازی، تلفات تمیز کردن، مواد خارجی و هسته های آسیب دیده نیز تاثیر بگذارد.
تلفات سیستم جداکننده یا کاه برها
تقریباً 90 درصد دانه در شرایط خوب در سیستم خرمنکوبی جدا می شود زیرا دانه های کوبیده شده به راحتی از داخل ضد کوبنده عبور می کنند. دانه های سست باقی مانده در کلش با تکان دادن و به صورت وزنی در یک کمباین معمولی و با نیروی گریز از مرکز در یک کمباین دوار جدا می شوند.
شرایط کشت، تنظیمات ماشین و انتخاب های اپراتور که بر راندمان جداسازی تأثیر می گذارد، اشتراکات زیادی با سیستم خرمنکوبی دارند. میزان رطوبت، سرعت کوبنده، شکاف های ضدکوبنده و نرخ تغذیه مواد بر راندمان جداسازی تأثیر می گذارد. با این حال، برخی از تغییرات که باعث افزایش راندمان خرمنکوبی می شود، بر راندمان جداسازی تأثیر منفی می گذارد. برای مثال، کوبیدن ضعیف ممکن است با کم کردن فاصله بین کوبنده و ضد کوبنده برطرف شود. با این حال، این تغییر ممکن است راندمان جداسازی در کاه برها را کاهش دهد زیرا کاه و کلشی که به دانه ها چسبیده اند در برابر عبور دانه از آن مقاومت می کنند. همچنین ممکن است مقدار دانه آسیب دیده و شکسته در نمونه را افزایش دهد.
برای این تنظیم که از جمله روش های کاهش تلفات در کمباین می باشد، مانند واحد خرمنکوبی، بهتر است با تنظیمات دستگاه توصیه شده در کتابچه راهنمای اپراتور برای دانه های ریز شروع کنید و سپس هر بار یک پارامتر را برای کاهش تلفات فرآیند تنظیم کنید. در تجزیه و تحلیل مثال بالا، تلفات ناشی از جداسازی کمتر از 1% عملکرد قابل برداشت و حدود 12% از تلفات ماشین بود که قابل قبول است.
واضح است که کار با سرعت بیش از حد، نرخ جریان مواد را افزایش می دهد و می تواند از نظر دانه های باقی مانده در مزرعه پرهزینه باشد. برخی از کمباین ها ممکن است نسبت به تغییرات سرعت و جریان مواد آسیب پذیرتر هستند، اما همه ترکیب ها از این رابطه کلی پیروی می کنند (نمودار بالا).
تلفات سیستم تمیز کاری و الک ها
سیستمهای تمیزکننده در کمباینها همگی از ترکیبی از فشار هوا برای برداشتن پرتاب کاه ها و یک حرکت تکان دادن برای کشیدن دانهها از میان الکها به سمت پایین استفاده میکنند، در حالی که ذرات بزرگتر را به سمت عقب حرکت میدهند. مجدداً، میزان رطوبت دانه برداشت شده یکی از عامل شرایط محصول است که بر عملکرد تأثیر می گذارد. تنظیمات دستگاه که بیشترین تأثیر را بر تلفات سیستم تمیز کردن دارد شامل سرعت فن و میزان باز شدن سوراخ های الک هاست.
سرعت فن باید به اندازه ای باشد که از روی الک ها عبور کرده و به مخلوط دانه ها و کاه ها برخورد کرده و در نتیجه مواد سبک تر را به خارج بفرستد. سرعت ناکافی فن منجر به جدا نشدن دانه ها از کلش ها و ایجاد یک لایه از دانه ها و کلش ها روی سطح الک ها می شود که منجر به عدم کارایی الک ها می گردد. از طرف دیگر سرعت بیش از حد فن باعث تولید سرعت هوای زیادی می شود که می تواند دانه ها را از کمباین خارج کند.
همانند کوبیدن و جداسازی، اپراتور نرخ خوراک و ورودی کمباین را کنترل می کند و این می تواند عملکرد سیستم را به شدت تحت تاثیر قرار دهد. نرخ تغذیه ناکافی باعث ایجاد جریان ناهموار مواد می شود. سرعت بیش از حد می تواند سیستم تمیز کردن را با اضافه بار رو به رو کند، که منجر به جریان سنگین تر در برگشت ها و/یا باعث می شود که دانه ها همراه با کاه از بین بروند.
همچنین این امکان وجود دارد که مواد بر روی الک ها توزیع ضعیفی داشته باشند که منجر به تلفات نیز می شود. اگر دانه و مواد غیر دانه ای در ناحیه ای از الک یا بچه الک جمع بشوند، ممکن است هوای فن از اطراف این ناحیه متراکم عبور کند و بخشی از بچه الک با هوای بیش از حد مواجه شود و در نتیجه ضرر و افت بالاتری را در پی خواهد داشت.
روش آزمایش میدانی که در بالا توضیح داده شد، ضایعات کاه برها و الکها را به یک دسته تقسیم میکند. اگر این تلفات بیش از حد تشخیص داده شود، شناسایی منبع مشکل مفید است. یکی از راههای بررسی تلفات سیستم تمیز کردن و الک ها، باز کردن کامل الکها و انجام تست برای دیگر افت ها می باشد. اگر الک ها کاملا باز باشد، همه دانه های الک ها و کاه و کلش ها به سمت مخزن دانه ها هدایت می شود و عملا نباید از این قیمت دانه ای به بیرون از کمباین پرتاب شود. در این صورت اگر تلفات کاهش پیدا کرده بود پس افت از همین الک ها و سیستم تمیز کننده بوده است ولی اگر تغییری در تلفات حاصل نشد پس افت از واحد جدا کننده و کاه برها می باشد.